Wg biografa Kubricka to Robert Redford w zamyśle reżysera miał zagrać tytułową postać, ale odrzucił tę propozycję.
W jednej ze scen pojawia się pies labrador. Rasa ta powstała dopiero w 1899 roku, a akcja filmu dzieje się w XVIII wieku.
Niebo zmienia się w scenie, gdy Barry przejeżdża koło karczmy w drodze do Dublina.
Zmienia się ukad krwi na twarzy Toole'a podczas pojedynku z Barrym.
W kilku scenach, np. podczas aresztowania Lyndona przez pruski oddział, zmienia się długość świeczek między ujęciami.
W scenie, w której Barry spotyka się po raz pierwszy z Chevalierem de Balibarim, możemy zauważyć w tle mały stolik z dzbankiem do kawy, ale kiedy Chevalier jest pokazany od przodu, stolika już nie ma.
W scenie śmierci Sir Charlesa Lyndona głos narratora podpowiada nam, że zmarł on w sanatorium znajdującym się w królestwie Belgii. Kraj ten stał się jednak monarchią dopiero w 1830 roku.
W filmie pada stwierdzenie, że Lady Lyndon próbowała popełnić samobójstwo zażywając strychninę. W czasach, w których rozgrywa się akcja filmu, związek ten nie był jeszcze znany jako osobna substancja.
Bryan przez cały czas trwania filmu ma proste blond włosy, jednak w pewnym momencie widzimy w retrospekcji, jak mały Bryan spada z konia. Ma wtedy ciemne kręcone włosy.
Niektórzy oficerowie noszą w filmie wąsy. Aż do XIX wieku wysocy rangą oficerowie armii pruskiej nie posiadali zarostu. Gładko ogolona twarz była uważana za atrybut dżentelmena.
Gdy Barry poznaje de Balibariego, po prawej stronie pokoju widać mały stół. W tej samej scenie, gdy kamera skupia się na de Balibarim, stołu już nie ma.
Film był kręcony w Niemczech, Anglii i Irlandii.
Produkcję filmu przeniesiono z Irlandii do Anglii po tym, jak pojawiły się pogłoski, że Stanley Kubrick ma być celem zamachu zorganizowanego przez IRA za to, iż reżyser kręci film, w którym na ziemi irlandzkiej występują angielscy żołnierze.
W scenie, w której Chavelier Balibari (Patrick Magee) ma rozdawać karty, aktorowi zaczęły pocić się dłonie do tego stopnia, iż nie można było nagrać sceny. Kubrick sprowadził na plan człowieka, który zawodowo zajmuje się rozdawaniem kart, by zastąpił aktora. Zauważono, iż jego dłonie są ogolone. Ogolono więc także dłonie Magee, aby wyglądały tak, jak w innych scenach, gdzie występuje jego postać.
Stanley Kubrick chciał nakręcić film na podstawie powieści Williama Makepeace'a Thackeray'ego "Vanity Fair". Jednak uznał, że trzygodzinny film nie wystarczy na tę książkę. Wybrał więc inną powieść autora -"The Memoirs of Barry Lyndon, Esq."
Kubrick miał zwyczaj puszczania aktorom na planie muzyki z epoki, żeby wprowadzić ich w odpowiedni nastrój. Prawdopodobnie to wpływ metody Sergio Leone, który stosował tę samą technikę w czasię kręcenia "Pewnego razu na Dzikim Zachodzie" (1968).
Zmontowanie końcowego pojedynku pomiędzy Barrym i Lordem Bullingdonem zajęło 42 dni.
Zdjęcia zajęły 300 dni poczynając od maja /czerwca 1973 roku. Do grudnia 1975 roku, kiedy film miał premierę, przynajmniej dwukrotnie przerywano produkcję.
Hardy Krüger zastąpił Oskara Wernera w roli kapitana Potzdorfa. Werner został zwolniony po trzech tygodniach zdjęć.
Harry Towb jest wymieniony w napisach końcowych, jednak sam aktor w ogóle nie pojawia się w filmie.