A mnie nie ;-). Film jest tak słaby i płytki na tak wielu płaszczyznach, że za ukazanie tak oczywistych truizmów odnośnie wychowania syna (nadopiekuńczość), trudno mu dać ocenę aż 7/10 (jak to uczyniłaś). Oceniłaś go bardzo subiektywnie, bo przypadkiem trafił w Twój czuły punkt z dzieciństwa.

Płytkie w tym filmie jest nawet to za co go cenisz. Przecież nie ma skutecznej recepty na żadne pokolenie - co ten film błędnie sugeruje. Każdy z nas jest indywidualny. Musisz po prostu trafić w czyjś gust (tak jak ten film trafił w Twój, mimo, że większości osób w Twoim wieku się nie podoba). I niezbyt istotne jest ile ktoś ma lat, czy też jakie pokolenie reprezentuje.

Oceniamy tutaj filmy, które widzieliśmy właśnie w swój subiektywny sposób, czy uczucia / odczucia innych osób??? Tu nikt nie prosi o ocenę swojej oceny i osoby, ani o generalizowanie swojego wieku...

Jeśli polecamy film innym jak uczyniła to @sikorunien, to wypada jednak tę ocenę uczynić w miarę możliwości obiektywną. Stąd mój komentarz, że ocenia film bardzo subiektywnie, dziwiąc się zarazem niskim ocenom danym przez większość. A jednocześnie poleca go innym argumentując uniwersalnych wartościami (przyjaźń, jakieś tam dostrzeżone przez nią dylematy moralne). Które niestety są w tym filmie zrealizowane bardzo płytko i pobieżnie przez co są mało wiarygodne.

Nie zgodzę się - dawno się tak nie wynudziłam...